Wazektomia

Wazektomia (łac. vasotomia) to zabieg urologiczny, polegający na przerwaniu ciągłości nasieniowodów, poprzez ich podcięcie i podwiązanie. Dzięki temu zablokowane zostaje przemieszczanie się plemników do nasieniowodu i tym samym niemożliwe staje się zapłodnienie. Z tego względu wazektomia uznawana jest za jedną z najbardziej skutecznych i bezpiecznych form męskiej antykoncepcji.

Popularność zabiegu z roku na rok rośnie, co obrazują statystyki. W samych Stanach Zjednoczonych rocznie wykonuje się ponad 500 000 zabiegów. Można więc z całą pewnością stwierdzić, że na wazektomię decyduje się jeden na pięciu mężczyzn w wieku  trzydziestu pięciu lat. Jak się bowiem okazuje w porównaniu do podobnego zabiegu wykonywanego u kobiet (podwiązanie jajowodów), wazektomia jest zdecydowanie bardziej bezpieczna, łatwiejsza do wykonania i tańsza.

Więcej na stronie poradni wykonującej wazektomię z Gdańska – http://urologiagdansk.pl/wazektomia/

Przygotowanie do zabiegu wazektomii

W przeddzień zabiegu należy ogolić skórę worka mosznowego na sucho i wziąć prysznic z użyciem mydła antybakteryjnego, które pozwoli zdezynfekować ewentualne powstałe podrażnienia skóry. Ważne jest aby mycie moszny i prącia odbywało się przy ściągniętym napletku.

O ile przed zabiegiem można w razie potrzeby zażyć leki uspakajacie, o tyle zabronione jest przyjmowanie: aspiryny, ketoprofenu, ibuprofenu i naproxenu, ponieważ rozrzedzają one krew, co może doprowadzić do nadmiernego krwawienia podczas zabiegu.

Przebieg zabiegu wazektomii

Sam zabieg przerwania ciągłości nasieniowodów nie jest skomplikowany i umożliwia bardzo szybki powrót do aktywności seksualnej. Ponadto jest na tyle nieinwazyjny, że do jego przeprowadzenia niej jest potrzebny skalpel i szwy, dzięki czemu zredukowane zostaje ryzyko powstania zakażenia.

Pacjent, który zgłosi się na zabieg otrzymuje w pierwszej kolejności znieczulenie moszny w miejscu tuż nad nasieniowodem, które działa do dwóch godzin o zabiegu. Następnie przez otwór w skórze o wymiarach zaledwie kilku milimetrów wykonuje się przecięcie nasieniowodu w odległości nie mniejszej niż 3 cm. od najądrza. Finalnie końce przeciętych nasieniowodów podwiązuje się przy pomocy nici chirurgicznej, a ich światło zamyka poprzez elektrokoagulację.

Dodatkowo fragment nasieniowodu wysyłany jest każdorazowo do badania histopatologicznego, w celu potwierdzenia prawidłowości przeciętych struktur

Całkowity czas wykonania wazektomii wynosi zaledwie  trzydzieści minut.

Skuteczność zabiegu

Wprowadzona do wazektomii elektrokoagulacja zapobiega ponownemu, samoistnemu połączeniu się nasieniowodu. Takie ryzyko jednak nadal istnieje i wynosi 0,5%. Wazektomia jest więc najpewniejsza formą męskiej antykoncepcji, lecz nie gwarantuje 100% pewności co do całkowitej eliminacji możliwości zapłodnienia. Jeśli jednak zabieg wykonany jest przez doświadczonego specjalistę urologa, wówczas nasieniowody poprawnie przecięte i podwiązane, nie połączą się ponownie. Wielu lekarzy stosuje dodatkowo umieszczenie końców nasieniowodu w mosznie, co redukuje powyższe ryzyko niemalże całkowicie.

Więcej odnośnie układu moczowego na stronie: http://chorobyukladumoczowego.pl/

Skuteczność przeprowadzonego zabiegu może zostać potwierdzona dopiero po trzech miesiącach. Do tego czasu należy bezwzględnie stosować dotychczasowe metody antykoncepcji, aby uniknąć ryzyka niechcianej ciąży. U ok. 80% mężczyzn po upływie trzech miesięcy ejakulat nie zawiera ruchomych plemników.

Możliwe do wystąpienia skutki uboczne

Wazektomia jest jak każdy inny zabieg ingerencją w tkanki ludzkiego organizmu, dlatego może powodować wystąpienie skutków ubocznych takich, jak:

• krwawienie w okolicach rany, które występuje w nie więcej niż 5% przypadków w przeciągu czterdziestu ośmiu godzin od zabiegu;
• lekkie zakażenie skóry moszny, które występuje w nie więcej niż 4% przypadków;
• granuloma nasieniowodu, która występuje w 15-20% przypadków i polega na powstaniu zgrubieniu w miejscu nacięcia, w efekcie wycieku plemników z jednego nasieniowodu,
• przewlekły ból moszny, który występuje w nie więcej niż 1% przypadków.

W razie wystąpienia jakichkolwiek skutków ubocznych, należy poinformować o tym lekarza urologa, wykonującego zabieg, który zaleci metody ich niwelowania.